TOKSYNY – Bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty i pierwotniaki
Bakterie wg biologów dzielimy na gram-dodatnie i gram-ujemne pałeczki oraz na gram-dodatnie i gram-ujemne ziarniaki, bakterie beztlenowe żyjące jedynie bez dostępu tlenu oraz mykobakterie, (jeden z przedstawicieli wywołuje TBC-gruźlicę). Podczas detoksykacji spotykamy się często z grupą spirochetales, której przedstawiciel wywoływał w przeszłości syfilis. Grupa ta nie poddaje się również w dzisiejszych czasach i atakuje poprzez mikroorganizm zwany borrelią.
Pasożyty komórkowe określa się mianem chlamydia i rickettsia. Mollicutes pojawiający się w układzie moczowym i rozrodczym jako ureaplazma lub w układzie oddechowym jako mykoplazma jest wg mikrobiologów ustrojem, który pod wpływem obniżającej się odporności, coraz częściej atakuje ludzki organizm.
Wirusy reprezentują ogromną grupę mikroorganizmów, z którymi spotykamy się na każdym kroku. Niektóre z nich, jak grypowe, znamy bardzo dobrze – każdego roku atakują ludzkość nieustannie zmieniając swój genotyp. Jednak należą do nich również niebezpieczne wirusy powodujące zapalenie wątroby, wirusy herpes wywołujące opryszczkę, cytomegalowirusy, wirus Epstein – Barr i setki innych. Zachorowania powodowane przez wirusy tworzą bardzo poważną i niebezpieczną grupę nagłych chorób. Jako jeszcze bardziej niebezpieczne należy jednak określić chroniczne choroby wirusowe. Charakteryzują się one ciężkim przebiegiem, a ich leczenie już od dawna nie jest efektywne.
Grzyby są również wielkim problemem współczesnego świata. Ilość tych, które atakują ludzki organizm stale się zwiększa. W ludzkim ciele znaleziono dotychczas ponad 400 gatunków, co jednak jest jedynie ułamkiem ogólnej liczby, grzybów zidentyfikowanych na całej planecie.
Człowiek cały czas odkrywa nowe gatunki, wśród których pojawiają się ciągle nowi, potencjalni wrogowie ludzkiego organizmu. Do najbardziej znanych należy gatunek drożdżaka Candida.
Ludzie często dziwią się, w jaki sposób grzyb mógł dostać się do ich organizmu. Należy uświadomić sobie, że nawet w najczystszym otoczeniu znajdują się setki gatunków, które potrafią zaatakować nasz organizm nawet poprzez pożywienie lub wdychane powietrze. Wiele gatunków grzybów wchodzi w skład naszej naturalnej mikroflory, którą organizm wykorzystuje w niektórych procesach. Jednak również te, w wypadku zbyt dużej liczby, np. w jelicie, przedstawiają dla organizmu poważny toksykologiczny problem. Natomiast takie grzyby jak Aspergillus czy Mukor nie powinny w ogóle się pojawiać w naszym organizmie.
Na terenach o gorszym stanie higieny dość duży problem stanowią pasożyty i pierwotniaki. U nas jednak spotykamy się głównie z amebami, glistą, z larwami typu echinokokus i innymi przedstawicielami tej grupy. Globalizacja i rozwinięty przemysł turystyczny zwiększają szanse na „podróże” pasożytów poza swoją naturalna strefę geograficzną. Glisty ludzkie powodują, głównie u dzieci, powstawanie reakcji imitujących alergię i niekorzystnie wpływają na układ odpornościowy.
Zakażenia odzwierzęce nie tworzą jednolitej grupy, spotyka się wśród nich różne gatunki mikroorganizmów, od pasożytujących, poprzez bakteryjne, aż do wirusowych. Wśród infekcji występujących powszechnie znane są: toksoplazmoza, listerioza, leptospiroza, bruceloza, tularemia i inne.
Wiele infekcji odzwierzęcych o przebiegu chronicznym jest ukrytych (uśpionych) – powodują one znaczne problemy zdrowotne, lecz nie są wykrywalne laboratoryjnie. Jako przykład można tutaj przytoczyć tzw. chorobę Banga, wywołaną przez pałeczkę Brucella abortus, która często dotyka kobiety mające za sobą jedno czy dwa poronienia. Inne odzwierzęce infekcje mogą mieć wpływ na system nerwowy i zagrażać płodowi podczas ciąży.
W określonych warunkach większość mikroorganizmów wytwarza toksyny, czyli substancje trujące o strukturze białkowej, które uszkadzają organizm żywiciela. Niektóre z nich uwalniają substancje trujące już podczas pospolitej infekcji, inne dopiero w stanie ognisk zakaźnych. Produkcja toksyn drobnoustrojowych jest z punktu widzenia zdrowia rzeczą bardzo istotną i może wpływać na całe nasze życie.
Toksyny różnych gatunków mikroorganizmów charakteryzują się różnym poziomem toksyczności, a co się z tym wiąże, w różny sposób wpływają na ludzki organizm. Najbardziej znana jest toksyna produkowana przez paciorkowca Beta-hemolizującego, która zmusza organizm do specyficznej reakcji odpornościowej i w ten sposób staje się przyczyną chronicznego zapalenia wątroby, serca lub stawów. Niemniej ważną role w medycynie detoksykacyjnej odgrywają też inne substancje toksyczne, np. toksyny borrelii, rickettsii, salmonelli, wirusa grypy, mikroorganizmów beztlenowych i grzybów.
Już w tym miejscu należy wspomnieć, że mikroorganizmy produkują toksyny przede wszystkim w sytuacji, gdy coś stoi na przeszkodzie ich rozmnażaniu. Wytwarzanie toksyn jest swego rodzaju reakcją obronną. Toksyna jest swoistym środkiem bojowym, którym mikroorganizm wpływa na odporność tkanki, a tym samym na ogólny poziom odporności i prowokuje układ immunologiczny do reakcji patologicznych. Dzięki temu mikroorganizm zyskuje lepsze warunki dla egzystencji i rozmnażania.
W celu usunięcia z organizmu tego rodzaju toksyn nie wystarczą środki detoksykacyjne, którymi są np. preparaty przeciw toksynom ritckettsii (Ritox), paciorkowców i salmonelli (Mikrotox), bakterii beztlenowych (Anaerobtox) oraz toksynom wirusowym (Virtox) lub grzybiczym (Mykotox), należy przede wszystkim pozbawić organizm źródła tych substancji, a wiec samych mikroorganizmów. Oznacza to usuniecie ukrytych ognisk zakaźnych.
Osobny rozdział stanowią toksyny pochodzące z grzybów. Niektóre z nich są uważane za najniebezpieczniejsze i najbardziej trujące substancje mikroświata. Do silnie rakotwórczych substancji uszkadzających wątrobę należą np. aflatoksyna lub ochratoksyna produkowana przez grzyb Aspergillus. Zazwyczaj nie powstają bezpośrednio w ludzkim organizmie, jak w przypadku pozostałych toksyn pochodzenia drobno- ustrojowego, ale możemy się z nimi spotkać w żywności. Rośliny wyhodowane w strefach tropikalnych lub subtropikalnych są narażone na atak grzybów, które w tamtejszym ciepłym i wilgotnym klimacie mają doskonałe warunki rozwoju. Podczas długiego transportu żywność ta może zostać przesycona toksynami produkowanymi przez wspomniane grzyby. Trucizny te nie poddają się zwykłej, codziennej obróbce żywności (np. gotowaniu).
Niestety żywność tylko w wyjątkowych przypadkach jest poddawana kontrolom toksykologicznym. Powszechnym źródłem grzybów są orzeszki ziemne i soja. Toksyny z grupy aflatoksyn należy jak najszybciej usunąć z organizmu oraz szeroko przestrzegać przed konsumpcją żywności, w której zazwyczaj występują.
Źródło: Detoksykacja w praktyce według dr Josef Jonasa